بررسی رابطه افسردگی مادران با مشکلات خواب کودکان پیش دبستانی ۳ تا ۶ سال

سابقه و هدف: افسردگی مادران یک عامل تهدیدکننده و خطر برای رشد شناختی و هیجانی- اجتماعی کودکان به شمار می رود و می تواند موجب بروز اختلالات رفتاری، عاطفی و شناختی شود. الگوها و رفتارهای خواب یکی از ویژگی هایی است که می تواند تحت تاثیر افسردگی مادران آسیب ببیند. هدف از این مطالعه بررسی رابطه افسردگی مادران و مشکلات خواب در فرزندان 3 تا 6 ساله آن هاست مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود و جامعه آماری آن را تمام کودکان پسر و دختر پیش دبستانی 3 تا 6 ساله شهرهای ارومیه و مهاباد و مادران آن ها تشکیل می دادند. با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 465 نفر مادر انتخاب و آزمون های افسردگی بک و مقیاس اختلالات خواب کودکان را تکمیل کردند. مادران بر اساس نتایج آزمون بک به شش گروه تقسیم و اطلاعات آن ها با یکدیگر مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان دادند که بین مولفه ها و نمره کل افسردگی و مشکلات خواب و ابعاد آن رابطه مثبت معنی داری وجود دارد(001/0>p ). یافته های حاصل از تحلیل واریانس حاکی از آن بود که انواع مشکلات خواب کودکان ارتباط معنی داری با سطح افسردگی مادران داشته و با افزایش شدت سطح افسردگی مادران اختلالات خواب فرزندان نیز افزایش می یابد (001/0>p ). استنتاج: افسردگی و مشکلات روان شناختی مادران در کل قادر است خواب طبیعی در کودکان را مختل کرده و موجب بروز مشکلات متعدد در آن ها شود. از این رو لازم است افسردگی به عنوان اختلالی شایع و تاثیرگذار در بافت خانواده و سلامت کودکان مورد توجه جدی قرار گیرد.